Sąd Najwyższy wypowiedział się w wyroku z dnia 18 września 2014 r. na temat możliwości dochodzenia odszkodowania z tytułu czasowego skierowania pracownika do wykonywania zadań przewidzianych dla pracowników znacznie niższego szczebla.
Sprawa dotyczyła przedsiębiorstwa, w którym w wyniku reorganizacji przedsiębiorstwa zlikwidowany został m.in. jeden z działów. W celu uniknięcia zwolnień większość pracowników tego działu dostała oferty pracy na innych stanowiskach. Jego dyrektor natomiast przebywał w tym okresie na zwolnieniu lekarskim. Po jego powrocie, mimo iż pracodawca wszczął wcześniej procedurę konsultowania wypowiedzenia warunków pracy z zakładową organizacją związkową, ostatecznie wystosował do dyrektora polecenie służbowe podjęcia obowiązków wykonywanych przez szeregowych pracowników.
Dyrektor odwołał się od tego polecenia tak jak od wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i żądał zapłaty odszkodowania. Sąd Rejonowy oddalił powództwo, jednak apelacja dyrektora okazała się skuteczna, gdyż Sąd Okręgowy uznał, że należy się w tej sytuacji odszkodowania za niepodanie uzasadnienia dla zmiany warunków pracy.
Sprawa trafiła przed Sąd Najwyższy, który stwierdził, iż nie można polecenia służbowego o powierzeniu innych obowiązków w trybie art. 42 § 4 Kodeksu pracy jako wypowiedzenia zmieniającego, w związku z czym pracownik nie jest do właściwa podstawa do dochodzenia odszkodowania. SN wskazał natomiast, że w konkretnych okolicznościach pracownik mógłby dochodzić zadośćuczynienia za naruszenie jego godności poprzez skierowanie go do wykonywania obowiązków wyraźnie poniżej jego kwalifikacji i doświadczenia.
Orzecznictwo
Wyrok SN z dnia 18 września 2014 r. (sygn. akt III PK 138/13)
- Piotr Jędrusiak