Nawet jeśli zostaną zakończone prace inwestycyjne dotyczące budowli, ale wciąż nie wydano dla niej pozwolenia na użytkowanie i nie została ona z tego powodu wprowadzona do rejestru środków trwałych, to nie jest ona obciążona podatkiem od nieruchomości. Do takiej konkluzji doszedł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w orzeczeniu z dnia 9 stycznia 2014 r.
W przedmiotowej sprawie, spółka zakończyła inwestycję polegającą na budowie wiaty magazynowej 25 listopada 2011 roku. Decyzja o pozwoleniu na użytkowanie uprawomocniła się jednak dopiero 6 stycznia 2012 r. W powstałej sytuacji, budowla w dniu 1 stycznia 2012 r. nie była jeszcze ujęta w ewidencji środków trwałych a więc nie można było wyznaczyć podstawy jej opodatkowania.
W związku z powyższym, spółka zwróciła się do burmistrza o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, wskazując, iż w jej ocenie obowiązek podatkowy w stosunku do przedmiotowej inwestycji powstał w dniu 1 stycznia 2012 r. ale nie mógł przekształcić się w zobowiązanie podatkowe ze względu na brak ustalenia jednego z jego elementów konstrukcyjnych tj. podstawy opodatkowania. Burmistrz w interpretacji podatkowej z dnia 19 lipca 2013 r. nie zgodził się ze stanowiskiem spółki i uznał, że podstawa opodatkowania powinna być wyznaczona na podstawie wartości rynkowej budowli.
Sprawa trafiła do WSA w Krakowie, który orzeczeniem z dnia 6 stycznia 2014 r. uznał rację spółki. Sąd wskazał, że burmistrz sugerując dążenie skarżącej do unikania opodatkowania w rzeczywistości pominął fakt, że skutkiem wykładni zastosowanej przez skarżącą jest jedynie przesunięcie w czasie konieczności faktycznej zapłaty podatku. Obowiązek podatkowy powstaje bowiem z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budynku lub jego części przed ich ostatecznym wykończeniem. Sąd uznał więc, że w zaistniałej sytuacji obowiązek podatkowy faktycznie powstał w dniu 1 stycznia, ale dopiero 2013 roku. Ponadto Sąd wskazał, że o nieprawidłowości wykładni zastosowanej przez organ świadczą również jej dalsze skutki co do wymiaru obowiązków podatkowych za lata następne. Gdyby bowiem przyjąć, że w przypadku skarżącej podstawą opodatkowania byłaby wartość rynkowa to brak jest w ogóle przepisów, aby w latach następnych, kiedy to budowla podlegałaby amortyzacji po wprowadzeniu jej do ewidencji środków trwałych, skarżąca mogła \"powrócić\" do zasad ogólnych. W konsekwencji zastosowana interpretacja doprowadziłaby do zróżnicowania podatników na podmioty płacące podatek od podstawy obliczonej według wartości wytworzenia oraz od wartości rynkowej. Taka interpretacja kłóci się według Sądu z konstytucyjną zasadą równości wobec prawa zgodnie z którą wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.
Orzeczenie:
Wyrok WSA w Krakowie z 9 stycznia 2014 r., I SA/Kr 1744/13
-Maciej Jaśkiewicz