W wydanym w dniu 03 marca 2014r. postanowieniu w sprawie o sygnaturze akt II FPS 7/13 Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział się co do możliwości pozyskiwania przez urzędy od kontrahentów podatnika oświadczeń i uwag dotyczących faktur i umów z kontrolowanej transakcji.
Problem będący przedmiotem wskazanego orzeczenia pojawił się na gruncie stosowania przez urzędy kontroli skarbowej i urzędy skarbowe kontroli krzyżowych, a więc weryfikowania rozliczeń podatkowych nie tylko samego przedsiębiorcy, ale również jego partnerów handlowych. Możliwość przeprowadzania kontroli krzyżowych przewidują zarówno przepisy ustawy Ordynacja podatkowa jak i ustawy o kontroli skarbowej, zgodnie z którymi w związku z prowadzonym u podatnika postępowaniem lub kontrolą organ może zażądać od jego kontrahentów przedstawienia dokumentów w zakresie objętym kontrolą u podatnika w celu sprawdzenia ich prawidłowości i rzetelności. Dodatkowo z czynności tych sporządza się protokół.
W praktyce, sporządzając protokoły urzędy często zamieszczały w nich, oprócz informacji o weryfikacji dokumentów, różne oświadczenia kontrahentów. Powstała więc obawa, że procedura taka stanowi naruszenie przepisów, odbywa się bowiem bez udziału kontrolowanego podatnika, a zamieszczanie w protokole z przeprowadzonej kontroli krzyżowej oświadczeń kontrahentów wykazuje zbyt wiele podobieństw do instytucji przesłuchania świadka.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że organy mogą w protokole umieszczać te wypowiedzi, które dotyczą sposobu dokumentowania transakcji dokonywanych z kontrolowanym. Wypowiedzi te nie będą jednak miały waloru dowodu z przesłuchania świadka.
Orzeczenie:
postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 03 marca 2014 r., sygnatura akt II FPS 7/13
-Adam Gielnik