Fiskus nie ma prawa odmawiać rejestracji (i nadania Numeru Identyfikacji Podatkowej) przedsiębiorcom, którzy prowadzą swoją działalność wykorzystując tzw. wirtualne biura – takie jest sedno wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 sierpnia 2014 r. (sygn. akt II FSK 3549/13).
Dotychczas powszechnym problemem przedsiębiorców, którzy zdecydowali się zrezygnować z tradycyjnej siedziby w postaci samodzielnego lokalu, były trudności z zarejestrowaniem takiej działalności i uzyskaniem NIP. Fiskus – wbrew zgodnej opinii środowisk prawniczych co do braku podstaw to takiej interpretacji – wychodził z założenia, iż każdy przedsiębiorca musi mieć własną siedzibę, żeby „kontrola miała gdzie przyjść”. Powyższe, błędne stanowisko nie znajdowało ani oparcia w obowiązujących przepisach, ani też często nie pokrywało się z faktyczną sytuacją przedsiębiorców korzystających z tzw. wirtualnych biur, gdyż dają one możliwość odbycia spotkania zarówno z kontrahentem, jak i urzędnikiem skarbówki.
Najnowszy wyrok NSA zapadł w sprawie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której odmówiono rejestracji z uwagi na niepodanie numeru lokalu w adresie spółki. Fiskus uznał, iż taki brak uniemożliwia skuteczne doręczenie korespondencji, a w konsekwencji rejestrację spółki i nadanie jej NIP.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, do którego odwołała się spółka uznał, iż przepisy nie nakładają obowiązku wskazania oprócz miejscowości, ulicy i numeru, także numeru lokalu. Fiskus nie zgadzając się z tym wyrokiem, złożył skargę kasacyjną do NSA.
Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że postępowanie o nadanie NIP jest postępowaniem rejestrowym i nie służy badaniu czy lokal nadaje się do prowadzenia działalności. Postępowanie o nadanie NIP nie może stać się narzędziem kontroli prewencyjnej i ograniczania swobody działalności gospodarczej.
Orzecznictwo:
Wyrok NSA z dnia 5 sierpnia 2014 r. (sygn. akt II FSK 3549/13)
-Piotr Jędrusiak