Podatnik musi podać na fakturze korygującej numer faktury pierwotnej. To najmniej uciążliwy sposób na zidentyfikowanie dokumentów – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Wyrok dotyczył spółki, która chciała wprowadzić elektroniczny system wystawiania i przesyłania faktur VAT. Nie było w nim jednak możliwości zamieszczania informacji o numerze faktury pierwotnej. Spółka była przekonana, że nie będzie to przeszkodą do rozliczeń, ponieważ elektroniczne faktury korygujące będą zawierać numer zamówienia – taki sam jak na fakturze pierwotnej.
Innego zdania była poznańska izba skarbowa, a także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, który przypomniał, że faktura korygująca musi zawierać dane zawarte w fakturze pierwotnej, w tym w szczególności jej numer. WSA wyjaśnił również, że przepisy krajowe są zgodne z unijną dyrektywą 2006/112/WE, bo choć wprost nie wynika z niej, by faktura korygująca musiała zawierać numer faktury pierwotnej, to pozwala ona państwom członkowskim wprowadzić wymogi, które uznają za konieczne.
Tego samego zdania był Naczelny Sąd Administracyjny, do którego spółka złożyła skargę kasacyjną. Zdaniem Sądu polskie przepisy w żadnym stopniu nie wykraczają poza obowiązki przewidziane w unijnej dyrektywie. Według NSA podanie w fakturze korygującej numeru faktury pierwotnej jest najprostszym i najmniej uciążliwym sposobem na zidentyfikowanie, do którego dokumentu się ona odnosi.
Podstawa prawna:
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 lutego 2014 roku, sygn. akt I FSK 392/13.
-Marcin Borowski